Videoyu Sıkıştır

Kayıpsız sıkıştırma yöntemlerinin çoğu, bir video akışındaki bitişik karelerin görsel benzerliğini hesaba katmaz. Buna karşılık, kayıplı sıkıştırma teknikleri çoğu durumda bu benzerliği kullanır. Bu nedenle, kayıpsız algoritmalar tarafından elde edilen ortalama bir video klibin maksimum sıkıştırma oranı 3'e 1'i geçmezken, kayıplı algoritmalar 100'e 1'e kadar sıkıştırabilir. MPEG ‑ 2 ve H.264 gibi video sıkıştırma algoritmaları, kodeklerdir. ayrık dönüşüme dayalıdır. Bir dizi kare arasındaki video sinyali verisi miktarını azaltmak için bu kodekler, bir tahminler arası algoritma kullanır. Bu algoritmanın özü, bir sonraki kare orijinal olanla karşılaştırıldığında, daha sonra yalnızca değişen piksellerin kodlandığı diferansiyel kodlama yönteminde yatmaktadır.

Codec'lerin medya dosyalarını oynattığına dair yaygın bir yanılgı vardır. Aslında, medya oynatıcılar oynatmaya dahil olur ve codec bileşenlerinin temel amacı yerden tasarruf etmektir. Temel sürümdeki filmler veya müzikler çok ağırdır, bunları disklere yazmak, İnternete yüklemek zordur. Codec bileşenleri ile sıkıştırma, boyutu on kat veya daha fazla azaltabilir. Aynı zamanda, kalite pratik olarak acı çekmez. H.264 codec bileşeninin ana avantajı, resimde önemli görsel değişiklikler olmaksızın video akışının mümkün olan yüksek sıkıştırma oranıdır. Bu, yalnızca her bir kareyi ayrı ayrı değil, aynı zamanda sıralarını da analiz ederek elde edilir. Çerçevedeki görüntünün yalnızca ara sıra hızla değiştiği tipik bir video klipte, çeşitli hareket türlerini kodlarken önemli bir kazanç sağlayan, aynı anda birkaç ardışık kareyi tahmin etme yöntemleri kullanılır.